Tanzania, veldslag met overwinning

Veldslag gewonnen in Tanzania!

Steef schrijft uit Afrika: Dar es Salaam, 16 mei 2015. Even wat reflecteren in een fatsoenlijke maar niet dure hotelkamer, waar ik na een halve maand in Tanzania even wat op adem kom. Twee weken lesgegeven aan toekomstige zendelingen in Tanzania. Wat ik het liefste doe. Nou, ik heb er van genoten, maar vanzelf ging het niet. Menselijkerwijs gesproken zou je het ‘Murphy in het kwadraat’ kunnen noemen, maar in feite was het natuurlijk geestelijke tegenstand. Niets onoverwinnelijks, maar soms wel even lastig.

Het begon al met een misverstand: er waren deze keer 2 mensen om me van de luchthaven te halen (maar dat wist ik natuurlijk niet), met alle verwarring van dien. Ik kwam aan op vrijdagavond, en tegen dat de zaterdagmiddag bijna om was, was ik eindelijk op mijn bestemming: mijn ‘woonplaats’ voor de volgende 2 weken. Een betrekkelijk kleine kamer met een nogal primitieve badkamer: douche met slechts koud water, en verder maar wassen vanuit een emmer. Bij een pieplein fonteintje kon ik mijn tanden poetsen. De lage wc had geen bril. Over mijn bed had ik een prima klamboe, maar daarbuiten wisten ze me ook nog lek te prikken. Hopelijk doen de malariapillen die ik wekelijks slik ook deze keer hun werk weer!

Het was hier regentijd en dat had gevolgen: niet alleen vanwege het aantal muggen en ander ongedierte (o.a. termieten en grote sprinkhanen, foto’s hieronder): de weg van mijn verblijf naar de ‘school’ was dermate slecht, dat mijn ‘taxi’, een Toyota Starlet (foto) aan het eind van de 1e week vast bleef zitten in de modder. Toen hij weer vlotgetrokken was door 6 tot op het hemd doorweekte Afrikanen zijn we terug gegaan om een 4x4 te organiseren. Dat kostte de rest van de morgen (want er moest natuurlijk over de prijs onderhandeld worden), dus we verloren een halve dag. Gelukkig lag ik genoeg voor op mijn schema om dat verlies te kunnen opvangen. Tegen dat mijn 2e week erop zat was er bijna geen weg meer…

Het schoolgebouw (foto) had een golfplaten dak. U snapt het al: de tropische hoosbuien (foto) maakten zoveel herrie dat we regelmatig de lessen moesten onderbreken omdat we ons niet meer verstaanbaar konden maken. Elektriciteit was daar niet, behalve dat er een paar gloeiende spijkers aan het plafond hingen die door een zonnepaneeltje werden gevoed, ter grootte van een zakagenda. Veel hielp dat niet, want de plensbuien vielen uit erg donkere luchten, wat trouwens een mooi groen land (foto’s) oplevert:

Voor mijn vertrek uit Nederland waren de cursusboeken voor de 2e lesweek nog niet gearriveerd. Dus dan maar even snel wat exemplaren in Nairobi laten drukken, en met spoed versturen. Ze kwamen niet, nou ja, op de op éen na laatste dag kreeg ik alsnog een klein pakje met 6 boeken erin. Ik blij. Tot ik ze uitpakte en ontdekte dat het mijn eerste boek was (en dan ook nog zonder voor- of achterkaft) in plaats van mijn vijfde, dat ik voor die week nodig had.

Met geen boeken, moest ik dus de 2e week lesgeven vanaf mijn laptop. Gelukkig had mijn tolk, Sam (foto, ik heb nog nooit zo’n goede gehad!) ook een laptop, want de mijne kan wel 4 maar geen 6 uur op z’n batterij werken. U raadt het al: na de eerste dag lesgeven vanaf mijn laptop deden plotseling de stopcontacten in mijn kamer het niet meer (afgezien van alle andere keren dat de stroom uitviel, zodat de batterij niet opgeladen kon worden). In de ernaast gelegen (lege) kamer deden ze het wel (toevallig, he?), ontdekte de speciaal voor de gelegenheid opgetrommelde electricien, dus na een nachtje logeren bij de buren (de lege kamer zat vol muggen), deed hij het weer. Later die week had Sam nog een keer hetzelfde probleem, maar kon dat oplossen door een uur eerder bij mij te komen (waar de stopcontacten inmiddels gemaakt waren) en zo konden we toch iedere dag met 2 laptops werken.

Toen Sam de examenpapieren voor de 2e week wilde laten printen op een morgen, was de copyshop dicht, ‘want het regende toch immers?’ Toch is ook dat nog op tijd gelukt. En een goede uitkomst: 8 van de 10 studenten (foto naast Sam) haalden hun test met cijfers tussen 6½ en 9½ (voor de 1e week tenministe; ik heb nog geen gegevens over de 2e week). Dat de anderen het niet haalden had te maken met hun buitengewoon ondermaatse Bijbelkennis. Jammer. Ik hoop dat ze er wat aan gaan doen als hun 5-maanden opleiding achter de rug is!

En nu kijk ik met veel dankbaarheid terug op een toch wel heel gezegende reis. Gedragen door gebed. Dat moet wel, want alle tegenstand heeft niets mogen baten! Morgenavond vlieg ik weer terug naar het ‘gewone’ leven – waar mijn boeken inmiddels aangekomen zijn.
Beter laat dan nooit.

O, mocht u mijn nieuwe (engelstalige) boek The Bible’s Missionary Message – The New Testament – Part IIA willen bestellen, dan kunt u dat doen op via de bijbelkiosk Later dit jaar hopen we ook het derde en laatste deel uit deze serie te publiceren, Part IIB, dus houd de voornoemde site in de gaten!