Reisverslag Botswana September 2016
Reisverslag Botswana
September, 2016
We worden wakker met de lucht van houtvuurtjes in onze neus… de ronde hut waar we slapen staat al weer vol met rook. We kijken op ons horloge, het is nog donker, half 5… We logeren sinds 2 weken op de Bijbelschool in Molepolole in Botswana. De school staat midden tussen de huisjes en communities aan de buitenkant van de stad. Iedereen kookt hier op hout en ’s morgens vroeg staat de pan met maïspap voor de hele familie al op het vuur.
Onze hut heeft de luxe van een wc binnen en een douche… een koude, en aangezien het hier eind winter is en de nachttemperaturen dalen naar onder de 10 graden is het water ook echt… koud.
De studenten hier zijn erg attent en willen ons graag verwennen. We kunnen heet water krijgen om ons te wassen van het vuur. Steef vindt dat wel prettig. Ik wil echt niet ondankbaar zijn, maar dat hete water ruikt heel erg naar de houtskool rook waar mee we opstonden… geef mij dus maar die koude douche! Ik heb het echt leren waarderen. Ben alleen bang dat ik tegen de tijd dat we weer terug zijn in Nederland en het bijna winter is, toch weer naar m’n warme douche verlang…
De hele set-up van het kampement hier doet me denken aan onze vroegere kampeer ervaringen, uit de tijd dat campings nog geen sterren hadden. We hebben één pan, zonder deksel, dus een beetje creatief zijn met de eenpansgerechten. Daarnaast is er geen water in de keuken. 100 meter verderop is een bak met kranen waar je kunt afwassen. De keuken moet ik delen met een paar kakkerlakken en een flink aantal vliegen. Tja, ouderwets kamperen… mijn ouders hebben me het goed geleerd. Wie van hen had ooit kunnen dromen dat ze me zouden voorbereiden op een leven in Afrika? ;-)
Steef geeft hier les aan een groep studenten die vanuit de Bijbel willen leren hoe je het evangelie in andere landen brengt. De studenten zijn blij met de studies en het wordt erg gewaardeerd. Na de lesdagen gaan we een uur wandelen over de honderden stoffige paden die hier kris kras tussen de huisjes en hutten doorlopen. Toen we op een dag een half uur hadden gelopen kwam er een auto ons achterop, een pick-up (een bakkie, zoals ze die in Zuid Afrika noemen) een oude man sprak ons aan. Zijn naam was Mugabe. In gebrekkig Engels maakte hij ons duidelijk dat we hem moesten volgen, hij zou dichtbij wonen. Hij wou dat we in zijn huis voor hem en zijn gezin zouden bidden. Zo gezegd, zo gedaan. We ontmoetten zijn vrouw en twee kleinkinderen en na nog wat pogingen om elkaar te begrijpen, hebben we voor hen allen gebeden. Zo wordt een wandelingetje een prachtige middag!
Maar doordat we achter de auto hadden aangewandeld, hadden we de kronkelingen in de weg niet goed in de gaten gehouden. We wisten niet meer goed welke wegen we terug moesten nemen en dit gebied is erg uitgebreid. Toen zijn we als ‘echte Botswaanse bushmen’ gaan zoeken naar onze schoenafdrukken. Haha! en zo zijn we zowaar weer bij de weg aangekomen die ons leidde naar de Bijbelschool!
Op zondagen gaan we hier naar de plaatselijke kerken. De diensten duren ruim 3 uur en zijn heel erg luid! Ze spreken en zingen eigenlijk allemaal al hard genoeg en dat zingen van hen is heel mooi. Maar een kerk ‘hoort’ hier een luidspreker systeem te hebben en dat moet hard staan, heel hard! En aangezien we als gasten ook nog eens vooraan horen te zitten… u begrijpt het al, soms is het echt even afzien. Maar wat zijn de mensen hier enthousiast en vriendelijk! Dan komt het moment waarop wij wat mogen vertellen uit Gods woord. Steef doet meestal de preek, maar ook ik word vaak uitgenodigd om 10 minuten te spreken. Ik probeer dat zo te doen dat de kinderen het ook begrijpen. Afgelopen zondag waren we in een kerk waar de helft van de gemeente uit kinderen bestond. Ik heb de jongsten naar voren gehaald en een verhaal voor hen gedaan. Ze vonden het geweldig.
Kortom lieve mensen, het is heerlijk om hier te zijn!
Dank aan onze God die ons gezondheid geeft en de gelegenheden om Zijn woord te delen, maar ook dank aan jullie als betrokkenen en aan onze gevers!
Volgende reisverslag zullen we weer sturen vanuit Zuid Afrika.
Steef en Tineke